sobota, 24 stycznia 2015
mapa, szkic
Mapa Ziemi, jeden z ludzkich obrazów poznania. Wiedza i doświadczanie, różne sposoby dochodzenia do prawdy. Istoty, które oddawały kiedyś życie za swoje wersje opisu rzeczywistości. Prawdy nowe wciąż od nowa, te oficjalnie uznane i te hipotetyczne. Światy równoległe, możliwe, niemożliwe, trochę prawdopodobne. Sama rzeczywistość, która być może wciąż się wymyka kolejnym próbom, by ją posiąść. Marzenie o ostatecznym ruchu, o myśli, za którą już nic dalej. O równaniu wszechświata. Obejmującym formę i pustkę.
I dziecięcy ruch palca, jak szkic jutra. Jak najdłuższa ziemska podróż. Przed snem. Jak narodziny tęsknoty.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz